Zuid-thailand

Zuid-Thailand

Koh Pangan, Koh Tao, Krabi and Koh Phi Phi

Hoooi

Ik ben uiteindelijk maar 12 dagen in het zuiden van Thailand geweest, dus hier komt een relatief kort verslag.
Hoewel ik het enorm naar mijn zin heb gehad, was het zuiden van Thailand mijn minst favoriete plek tot nu toe. Overal waren meer blanken dan Aziaten en de enige Aziaten die er waren, waren de bediendes, secretaresses en schoonmakers. Natuurlijk wat overdreven... 
Maar ik had niet bepaald het idee dat ik me in Thailand begaf.. Daarom hebben we ook wat minder cultuur gesnoven de afgelopen twee weken! Maar daarvoor in de plaats waren er feestjes in overvloed!

In Bangkok moest ik 4 nachttrein tickets kopen naar het zuiden. Maar door de gekte rondom de full moon party's hadden ze alleen nog maar een trein die ons om 4 uur 's nachts  in Surat Thani kon droppen om vervolgens 2 a 3 uur te wachten totdat we de ferry naar Koh Pangan konden pakken. 
Maar niet getreurd want met een gezellige groep gaat de tijd sneller en is het allemaal niet zo erg. Op dit moment waren we met z'n vieren. Amy en  Aine, de twee Engelsen en Kim, een Nederlandse die Amy en Aine in Vietnam hadden opgepikt. Op Pangang zouden we met onze vijfde vriend, Lucio meeten. Eigenlijk heb ik best lekker geslapen in de trein en was het een gezellige boel op de ferry met allemaal vrolijke mensen die zich al in alle kleuren van de regenboog gekleed hadden om zich voor te bereiden op de full moon party. 
Aangekomen op Koh Pangang bleek dat ons hostel helemaal aan de andere kant van het eiland lag en dat we ongeveer 45 minuten met de tuk tuk moesten om bij het party strand te komen... Aangezien het regende dat het goot, er geen hond was aan deze kant van het eiland en we kapot waren van de reis, zat de stemming er aardig in...
We besloten het niet te laat te maken en morgen lekker uitgerust naar de party te gaan.
We hadden al van een aantal mensen gehoord dat de feestjes rond de full moon party leuker waren dan de full moon zelf, dus na een biertje bij het avondmaal hadden Amy en ik toch besloten erop uit te trekken. Het was tenslotte Amy's verjaardag vanacht!
Na het eten zijn we nog een aantal meiden tegen gekomen, hebben we iedereen in onze bungalow uitgenodigd en zijn we uiteindelijk met 14 man in, achterin en op elkaar in een Range Rover naar de pre full moon party gereden. Jungle experience, here we come!!
Na 3 minuten op de party waren we iedereen kwijt en 1,5 bucket (emmer met drank) later zijn we helemaal bezopen in de tuk tuk naar huis in slaap gevallen. Gelukkig was de driver betrouwbaar, want hij had ons in the middle of nowhere kunnen dumpen en we hadden niks doorgehad.. Oepsie!
Gelukkig hebben we de volgende dag niks gemist door de hele dag in ons bed te liggen, want het was nog steeds hondenweer. Voor zo ver de mooie stranden en het heerlijke weer van de Thaise eilanden!
Rond 4 uur zijn we ons hol uitgekropen en hebben we ons vrolijk aangekleed in fluor kleuren en zijn we naar het goede gedeelte van het eiland vertrokken om nog wat vrienden op te zoeken die wel een goede locatie hadden geregeld. Na nog wat biertjes kwam de fluor verf op tafel en hebben we elkaar heerlijk onder gekladderd. 
Leuk hoor die verf, maar er zijn natuurlijk geen blacklights op het strand... Haha sukkelsss
Het hele strand stond vol en overal werd ordinaire muziek gedraaid. Overal stonden mensen uit buckets te lurken en liet men tatoeages zetten. Spring break is er niets bij! Al met al was het bet een geslaagd feestje totdat rond 6 uur de regen weer losbarstte en we 1,5 uur!!!! in een open tuk tuk hebben gezeten om thuis te komen... Rillend van de kou snel het bed in gedoken en er de hele volgende dag in blijven  liggen, want het was nog steeds kutweer..
Klaar met Koh Pangang en klaar met de regen zijn Amy en ik naar Koh Tao vertrokken, hopend op wat beters. Kim en Aine waren klaar met de eilanden en gingen naar Maleisië en Lucio moest weer op een vliegtuig naar huis..
De ochtend dat we vertrokken, brak de zon door en sindsdien hebben we alleen nog maar mooi weer gehad! Jeeeej!!!
Natuurlijk hebben we Koh Pangang niet echt gezien door de regen en slaap, maar voor ons was Koh Tao honderd keer beter! Prachtige stranden en lekker weer!
Ik had alleen die eerste middag vrij, want de volgende dag begon ik aan mijn PADI course!!
Één middag! Één middag! En ik was een mega lobsterr... Heb drie dagen niet kunnen zitten... 
'S avonds hebben we weer heerlijke curry gegeten met twee vrienden van Amy uit Engeland en hebben het kleine eiland een beetje onderzocht. De volgende dag begon mijn eerste theorie les pas om 5 uur dus hebben we de hele dag heen en weer gereden op een scooter om Koh Tao te ontdekken. Het eiland was zo klein dat we echt de hele tijd op en neer reden om toch nog maar wat aan die kant te bekijken.. Bij ons eerste stop had ik met mijn domme kop een knopje omgedraaid waardoor jet slot niet meer zichtbaar was... Wij in paniek.. Vervolgens heeft een aardige jongen me helemaal teruggebracht om gereschap te regelen terwijl Amy bij de scooter bleef. Aangekomen bij ons hotel bleek dat ik de achterkant van mijn sleutel moest gebruiken... Aaarrgh! Voelde me echt een mongool!! Gelukkig heeft de vriendelijke jongeman me ook weer helemaal teruggebracht naar Amy en hebben we onze scooter weer ontgrendeld!
Om 5 uur zaten we gezellig met 14 man naar een oersaaie DVD te staren en al gauw had iedereen er schijt aan en ging iedereen gewoon naar huis. Eerste les, geslaagd!
Onze groep bestond dus uit 14 man. Iedereen was leuk en gezellig. Met de een kon ik het beter vinden dan met de ander, maar iedereen was leuk, op één persoon na, Jarnou... Adhd patiëntje ten top. Ging tijdens onze tweede theorie klas (met leraar ditmaal) op de grond liggen omdat hij zo brak was, schopte iedereen met zijn flippers in het water en las luidkeels berichten voor waarin meisjes zogenaamd zeiden dat ze zo'n geweldige nacht met hem hadden gehad, Ja Daaaag! Huilen met de pet op.. Deze jongen was niet te geloven en na 1 dag, had iedereen al een hekel aan hem...
Nadat we de theorie snel hadden doorgenomen en een lange middag in het zwembad hadden doorgebracht om oefeningen te doen, mochten we de volgende dag het echte water in!! Door ons goede gedrag hoefden we niet te vroeg op te staan en moesten we pas om 12 uur te verzamelen. Dit had natuurlijk tot gevolg dat iedereen die avond op het strand te vinden was met een biertje in zijn/haar hand. Nadat ik een tijdje met Amy had zitten kijken naar een aantal toeristen die door een vlammende ring heen sprongen, waar een chick haar haar in de fik stak en anderen hun lichaam lieten verschroeien, kwam ik er achter dat 3 daarvan bij mij in de duikgroep zaten... Donna was half haar haar kwijt en Brian had goeie brandwonden op zijn been.. 
Maar zonder gezeur met z'n allen het water in de volgende dag! In het water werden we in twee groepen verdeeld en thank the lord, ik zat niet met de idioot! Mijn arme Italiaanse vriendin helaas wel en moest gezellig zijn buddy zijn.. Arm kind.. 
Hoppa! Met de Mexican death pose het water in en wow! Dat je op 18 meter met zulk gemak kunt ademen en zulke gave dingen kunt zien!! Ongelooflijk! Zweven in het water, Nemo pesten rond zijn anemoon en oppassen voor de triggerfish! Ondertussen had mijn buddy, Donna, niet door dat je door je ademhaling aan te passen, je je hoogte in het water kon bepalen.. Hierdoor vloog ze constant omhoog tot ze drie meter boven de groep zwom ze weer van boven opgehaald moest worden om zich bij de groep te kunnen voegen,
Tussen onze duiken dor kregen we korte instructies over welke oefeningen we gingen doen en wat er goed en fout ging. 
Na de tweede duik zat ik onder de blaren van de flippers en was mijn huid vergelijkbaar met die van een oud vrouwtje, maar het was fantastisch!
De volgende dag nog duik 3 en 4 bij de twin rocks en de white rocks en de PADI was binnen! In mijn derde duik heb ik even een paniek aanval gekregen omdat ik dacht dat ik geen lucht kreeg... Met een leuke emergency escape omhoog en nadat alles weer gecheckt en goed was, weer naar beneden. Alles goed en wel en na wat felicitaties van onze instructeurs waren we weer vrij om te gaan. 
Ondertussen was Bernadette (ook uit Rotterdam/Den Haag) in Koh Tao aangekomen, dus daar hebben we ook nog gezellig mee geluncht en avond gegeten. 
Laatste avond in Koh Tao met PADI op zak, was dus wel reden voor een strandfeestje.
Weer prachtige fire shows, gezellig met de mensen van mijn duikgroep en Amy (Bern moest volgende dag vroeg op), Jarnou uitlachend die zich uitsloofde en als een mongool over het brandende springtouw sprong, kon je me na 3 bier afvoeren naar bed. Ik was kapot van de afgelopen dagen en het heerlijke Chang bier sloeg ook in als en bom. (bier waar het alcoholpercentage kan verschillen tussen 6 en 12%, maakt allemaal niks uit in Thailand).
De volgende dag hebben we onze reis geboekt naar Krabi en hebben we nog wat bijgekleurd op het strand.
Onze reis bestond uit een 7-urige rit op een sleeping ferry, de ferry was een schuitje met rijen twee-persoons matrassen van beton waar je met z'n drieën op moest slapen en een korte busreis. Dus je begrijpt het, we kwamen volledig uitgerust aan in Krabi.
Gelukkig was het strand op Krabi, Ao Nang, dan ook het meest rustgevende en pittoreske plekje ooit, Ahem.. Costa Brava 2. Toerist na toerist en de ene lelijke souvenirshop na de andere.. Aaaah we wilde hier meteen weg!! De omgeving was daarentegen wel heel mooi en dus hebben we toch maar besloten een dagje te blijven. We hebben een onwijs coole kano tour gedaan tussen prachtige lime-stenen rotsen en mangroven (bomen met enorme wortels die boven het water uitsteken). Onderweg hebben we nog een emigratie tocht van een stel krabbetjes bijgewoond en hebben we nog een aantal aapjes gespot.
Was allemaal ontzettend gaaf! 
'S avonds nog ergens op straat een hapje curry gegeten, een biertje gedronken in een redelijk leuk (!?!?)  restaurantje en de tassen ingepakt voor Koh Phi Phi.
Vroeg in de ochtend weer de ferry op met een heerlijke pineapple juice en een questionable sandwich van de straat. Ditmaal was de ferry gewoon normaal met zitplaatsen, heerlijk!!
Onderweg kreeg ik een soort Halong Bay dejavu. Weer die prachtige rotsen die zomaar uit het water steken, eilanden in rare vormen (bv. van een schildpad) en helder blauwe zee.
Phi Phi was compleet anders dan Krabi. Het witte mensen percentage nog steeds te hoog, maar een heel andere, veel meer gechillde, sfeer.
Het duurde een tijdje, en god wat was het verschrikkelijk met die backpacks op je rug in de brandende zon, maar uiteindelijk hebben we een betaalbare accommodatie gevonden. Meteen hierna hebben we een zware tocht naar het viewpoint van Phi Phi gedaan. Ongeveer 340 treden later nadat we 48 liter vocht verloren hadden, hebben we de top gehaald! Ik denk dat we een uur hebben zitten bijkomen haha. Gelukkig was er een gek mannetje op de berg die in elke taal wel een aantal woordjes kon spreken en waar we ontzettend mee hebben gelachen.
Na onze helse afdaling hebben we het strand weer opgezocht en vonden we dat we wel weer eens een biertje hadden verdiend. Helaas viel het iets te zwaar na de wandeling en zijn we na het eten om 8 uur in bed gedoken... Helemaal kapot... Haha en we wilden zo graag partyen... Dus hebben we de wekker om 9 uur gezet en zijn we weer op pad gegaan. Alles leuk aardig en na 2 buckets op weg naar de tattoo shop. Daar hebben we beiden onze tattoo's ontworpen en getaxeerd. (Beiden hadden we er al meer dan een maand over zitten dagdromen.) Amy was er van overtuigd dat ze de tattoo, als ze 'm vandaag niet liet zetten, ze 'm nooit zou zetten. Dus heb ik daar een half uur met Amy's handje vast zitten wachten en voilaa numero 1. heel leuk! En ze is er nog steeds blij mee!
De volgende dag lekker uitgeslapen, gezond en genikst. Voor de zekerheid had ik maar contact opgenomen met Nacho voor de tattoo. Voorde prijs, de kleuren, het design enz.
Hij vond 'm mooi genoeg maar veel te duur. Dus die avond weer terug, ruzie met de tattoo mannen en nee de prijs was in orde, bla bla.. Twee deuren verder deden ze het wel voor de door Nacho aanbevolen prijs en met mijn chicken nuts (huidige verslaving), cigaretjes, water en een flesje bier in de hand, was ik er klaar voor!
God wat deed het pijn!!! Misschien de plek op mijn voet/enkel of misschien ben ik een mega pussy, maar ik heb maar gauw nog een biertje achterover geslagen!!!
Helemaal blij met onze twee getatoeëerde voeten hebben we vrolijk op het strand gedanst en hard gelachen.
De volgende ochtend hadden we weer vroeg de ferry. Ditmaal naar Krabi town, een klein verlaten dorpje waar vrij weinig te beleven was. Het enige wat we ook van plan waren daar te doen, was het boeken van onze reis naar Maleisië.
De volgende dag dus weer vroeg uit de veren en op naar het volgende land! Kan je vertellen dat de busreis geen pretje was! Haha

Ondertussen zitten we alweer in de bus naar de Cameron highlands in Maleisië en zijn we nog steeds heel blij met onze tattoo's! Maar even wat minder gefeest hier en weer wat meer cultuur! Haha

Het verhaal is toch iets langer geworden dan ik dacht.. Oepsie 
Alle foto's staan weer op facebook!!
Nog twee blogs te gaan! Maleisië en Indonesië! Ik kom alweer bijna terug!
En over 11 dagen komt Marlot al!! Jeej!

Alvast vrolijke kerst iedereen! En tot de volgende keer!!
Xxxx